Bir akşam üstü geldin ve gün batmadan gideceksin

Zaman geçiyor. Şimdi gözlerini kapat ve gidebildiğin kadar gerilere git, üç yaşına, beş yaşına... Su birikintilerinde üstünün çamur olmasından, ütünün bozulmasından endişe etmeden sek sek oynadığın günleri düşün. Misket oynarken aldığın keyfi, ilk aldığın oyuncağını hatırlar. Sana "bir şarkı söyle" dediklerinde, hiçbir kaygı taşımadan avazın çıktığı kadar
yüksek sesle söylediğin şarkıları hatırla...

Aç gözlerini. Şimdi kaç yaşındasın on beş mi, otuz mu, kırk beş mi, yoksa altmış mı, hangisi? Şimdi söyle, gözünü kapatıp açmandan daha hızlı geçmedi mi zaman? Peki o günlerden geriye ne kaldı? Bir kırık misket.

Unutma! Gözünü bir daha kapayıp açacaksın ve ömrün bitmiş olacak. Belki o zaman elinde kırık misketin de olmayacak! Olsa da ne çıkar ki zaten? Bir akşam üstü geldin ve gün batmadan gideceksin...

Ben Dünyanın En Akıllı İnsanıyım s.123 (Erdal Demirkıran)

Kitabı İndirimli Satın Almak İçinTıkla