Umutları, sevgileri, aşkları çalındı.
Kandırıldık. Büyüyecektik, gelişecektik, Avrupa, hatta
Amerika'ya yetişecek, sözde "Küçük Amerika" filan olacaktık,
"her mahallede bir milyoner" barındıracaktık...
Vakıa mahallelerimizde milyonerler çoğaldı,
ama milyonun beş para değeri kalmadı.
Gerçeği fark ettiğimde hayalsiz, sevdasız, aşksız
umutsuz kala kalmıştım.
Anladım ki, sevgilerimizi, hayallerimizi, umutlarımızı
sadece kullandılar, sömürdüler, tükettiler.
Her şeyimizi lüks yaşantılarına kaynak yaptılar.
Bu yüzden politik - diplomatik, siyasal ve ideolojik palavralara inanmıyorum!
Bunlara kafa patlatmıyorum, bu konuları sık yorumlamıyorum.
Kendi içime döndüm. İmanımla yüreğimi yeniden inşa ettim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder