Aşka Adanmış Bir Ömür

“Işık nasıl renksiz ama bütün renkleri zımnında taşıyorsa El-Emin’de öyledir, diyordu Meysere. Bütün güzelliklerin ana merkeziyken onu ancak görebilenler anlar. Ben onunla yaptığım yolculuklarda o gökkuşağını seyrettim.

Hatice, bir kaya parçasının arkasından O’nu izliyordu. Halvet meclisinde ki Sevgili sürekli zikir ve tespih halindeydi. Sükut ile nutuk iç içe bir lahuti ortamda alem dile gelmişti. Dağın leyli kuşları kasidehan seslerle geceye nağme kattılar. Yer yer kısık ve yüksek avazlarla zikirlerini aleme duyurdular. Varlık Resulün hoş terennümüyle cezbedeydi. Rahmanın kucağında Hıra, yeryüzüne kurulu bir kürsü kesilmişti.

Aşka Adanmış Bir Ömür Hz. Hatice (Nurdan Damla)