Aklım ve Yüreğim Orada Kalıyordu

Güneş kayısı renginden portakala dönüyor, üzerimizden aşmak üzere, akşam meltemi İzgörenlerin evinin önünde oyalanıyor, bir yandan da bizi izler gibi. Bir süre sonra akşam esintisi beni de önüne katıp evime doğru götürüyor ağır, ama serin adımlarla. Yüreğimin yarısı aklımla beraber arkadaşımda kalarak...

Sarı Siyah s.95 (Ahmet Nacar / Ahmet Şerif İzgören)