Bu, Şerifimin benim gördüğüm ve yazdığı ilk destanıdır, sonraları çok daha iyi anlayacağım gibi, Şerifim ne olur, ne olmaz destan yazmak gerekebilir, diye kâğıt kalemle dolaşıyor. Ben arkadaşımın ne zaman bir destanına rastlasam, istemeden de gazilik mertebesine yükselirdim. Sonrasında daha iyi anladım ki adam korkmuyor arkadaş, korkmuyor yahu, zorla mı? Aslında korksa ikimiz de yırtacağız. İlla bir sopa yenecekse onun da usulü var; mümkünse mahallenin yarısına karşı olmamalı, mümkünse kimsenin akrabasıyla o anda ilgilenilmemeli; hatta mümkünse böyle bir ihtimal belirince kimsenin darlığına, sıkılığına karışmamalı.
Sarı Siyah s.201 (Ahmet Nacar / Ahmet Şerif İzgören)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder