Hayvan asil demiştim, o kadar ki ben geldiğimden beri ayıp olmasın diye ilaç niyetine bir "hav" bile dememişti. Suskunluğumdan sonra Şerifim "Nasıl ama?" dedi. Bu soruyu sormasa ben kulpuna uygun bir şekilde, breh breh köpek değil canavar mübarek, bunu gündüzleri dolaştırmayın, ahali korkmasın manasında bir şeyler diyeceğim; ama artık civanım sormuş bulundu. Öyle aniden şapadanak da sorunca, hepimize hayırlı olsun, diyeceğime; "Bu mu?" diye ağzımdan kaçmış oldu hâliyle.
Sarı Siyah s.251 (Ahmet Nacar / Ahmet Şerif İzgören)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder