08 Aralık 2012

Zıplamadan Öpemezsin

Çirkin değil: aksine yüzü hoş; ama Gökselimin aksine eti budu yok, sopa gibi bir şey. Oyun oynarken neresinden tutacağını bilemezsiniz böyle kızların. Bacakları da hafif çarpık gibi. Gerçi kız geliştikçe bacaklar da mümkün mertebe düzelir, diye düşündüm. Kurdeleleri bağlı, üstü başı tertipli, düzenli, temiz bir kızcağız. Evine barkına bağlı, ağırbaşlı bir hâli var. Sınıfın da birincisiymiş. Gerçi bu birincilik işi insanın aklını kurcalıyor; önce okulum dese, denecek bir şey yok. Okul bitmeden olmaz, beni bekle, der gibi bir hâli var kızın. Civanımın boyu kızın omzuna ancak gelecek durumda. Zıplamadan öpeceği gibi bir şey değil, kız anca bir yere çökerse olacak. Yani kızın gönlü olacak da, çökecek de, ölme eşeğim durumu söz konusu. Aslında bu konu onların özel hayati; beni ilgilendirmez. Dünya ahiret bacım olsun, deyip kızın yanından ayrıldım.

Sarı Siyah s.260 (Ahmet Nacar / Ahmet Şerif İzgören)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder