22 Mayıs 2010
Ben Sevdim mi Adam gibi Severim
17 yaşındaydım... Sen benim 17 yaşımsın dinliyordum. Deli çağım, ilk kızgınlığım, yaşamı ilk farkedişim... Sonra bir sevda sokağı vardı. Sevdanın oturduğu sokak. Biz sevdanın oturduğu sokakta oturmasak da, oturmuş kadar oluyorduk İbrahim abinin sayesinde. Geceler hiç bitmiyordu, ben de hiç uyumuyordum gecenin efkarı inerken perde perde. Hani bir gün Sultan Ahmet'te bir fuarda sormuştun ya, hani ben matematik öğretmeni olacaktım ya... Hayalini kurduğum günler gelmedi İbrahim abi. Ben umudumu hiç yitirmsem de, gelmedi işte... Büyüdük sonra. Sevmeyi öğrendik. Ama sevmeyi bile beceremedik. Ben seni hiç sevmedim ki, Ben sevdim mi adam gibi severim demeyi bile bilemedik. Sevdin mi adam gibi sev. Herşeye rağmen sev. Ama sevdiğin de layık olsun sevilmeye. Layık olmasa da, sen yine de adam gibi sev. Çünkü... Çünkü ben sevdim mi adam gibi severim...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Okuyunca aklımdan geçenler,
YanıtlaSil17 yaşındaydım... Yıldız ablamızı dinliyordum.DeLi dolu çağlar aşkı ilk farkediş...Sonra bir aşk buldum yanıbaşıma kadar gelen.Sarıldım sımsıkı aşka.Evlendim..Adam gibi sevdim, sevildim.Zaman bozdu sevgimizin adamlığını, ummadık şeyler yaptık..Sonra yeniden bir ışık gördük.Yıldız ablamızın o yıllarda dediği gibi; düşerken yükseklerden uçurumlara, aşkımız tuttu ellerimizden..Farkettik ki sevgimizin adamlığı hiç bozulmamış, bizmişiz bozulan..
Evet sevdin mi adam gibi sevmek lazım.Ama en önemlisi o sevgiye layık olabilmek belki de...
17 yaşım...
YanıtlaSilUyumadan evvel radyoda İbrahim Paşalı dinleme zevkimi hatırlatıyor...
Ne zevkli bir zevk imiş...
içim cızz etti derler ya işte o...
YanıtlaSil