Osmanlı Padişahlarında Peygamber Sevgisi (Cemalnur Sargut)

Üç kıtada fethettiği yerlerde yıllarca rahmetle hükmeden Osmanlı İmparatorluğu’nun mayasında ve adaletinin temelinde “Peygamber Sevgisi” bulunmakta idi. Osmanlı Sultanları, “Efendim! Ey Allahın Resûlü! Tutuver elimden! Senden başka hiçbir şeyim yok, hiçbir kimseye de sığınamam” hitabında olduğu gibi, Peygamberimiz(s.a.s.)’e duydukları hürmet ve muhabbeti her nefeste ifâde ederek bu duyarlılıklarıyla müminlere örnek olmuşlar, aşkla çıktıkları her seferde ve kazandıkları her zaferde Peygamberimiz(s.a.s.)’in sünnetine uyarak, Yüce Allah’ın rızasını kazanmayı gâye edinmişlerdir. Pâdişahlarımız
kendilerini Resûl-i Ekrem Efendimizin fedâkâr bir hâdimi (Mekke ve Medine’nin hizmetçisi) olarak addederlerdi. Her işlerinde Allah ve Peygamber aşkını vatan ve millet sevgisiyle birleştirmişler, bütün ömürlerini de bu anlayış içinde geçirmişlerdir. Bu çalışma ile yüce sultanların hizmetlerini sizlerle paylaşarak Yüce Rabbimizden mîrasyedi olmamayı ve bize yaşanan ve yaşatılan değerlerin idrâki içinde olmayı niyâz ediyoruz. “Yapamaz Ertuğrul evlâdı sensiz! Can verir, cânânı vermez Türkler… Ebedî hâdim-ül Haremeyniniz Ölsek de Ravza’nı ruhumuz bekler!”