Hatice, dedi. Üzerime soğuk sular dök!

Sevgili güçlükle konuşuyordu:
" Dessiruni!.. Dessiruni!...”
“ Hatice, dedi. Üzerime soğuk sular dök!
“ Beni serinlet! Beni yatır! Üstümü ört!.."
Vahyin sarsıntısıydı bu. Şefkatle kucakladı onu Hatice. Yatağına götürdü. Ardından serinletti. Üzerine yeşil, kadife yorganı çekti. Yatışmasını bekledi. Ayakta, hiç kıpırdamadan bekledi onu Hatice. Gözünü ayırmadı. Saatler süren bir bekleyişten sonra titremesi geçmişti. Artık yatışmıştı. Örtüsünü kaldırdı:
" Allah-u Ekber Kebira! Allah-u Ekber Kebira.” diyerek ayağa kalktı.

Aşka Adanmış Bir Ömür Hz. Hatice (Nurdan Damla)

Kitabı İndirimli Satın Almak İçinTıkla