Ben annemle babamın bakışmalarından doğduğumu zannediyorum

Ülkenin daha temiz zamanları. Televizyon evlere daha pek girmemiş. Cumartesi öğleye kadar okul var; insanlar daha çalışkan. Henüz diziler yok; dostluklar var. Herkes birbirine misafirliğe gidiyor.

İzmir nem, bizim lojman çimen kokuyor. En sevdiğim şey benzinliklerdeki o keskin petrol kokusu. Bir ablam, bir küçük kız kardeşim var. Arıları kovalıyor, küçük iğne kutumda çekirge besliyorum. Kertenkeleleri kovalıyor, kulağıma sinek kaçar da "Büyük İskender gibi ölür müyüm?" diye korkuyorum. Geceleri jaluziyi aralayıp "Uzaylı var mı?" diye bakıyorum. Bir de annemle babamın bakışmalarından doğduğumu zannediyorum.

Sarı Siyah s.13 (Ahmet Nacar / Ahmet Şerif İzgören)