14 Ocak 2017

Renk ve Kılıç

Aşkın tutsaklarında kaldı,
Renk körlüğü.
Deniz yeşil olsa,
Ciök kırmızı,
Yollar mavi.
Ne fark eder onlar için.
Tek renkleri vardır;
Hayale boyanmış durur yüreklerinde!

Sevgilinin saçlarını,
Gözleriyle boyarlar.
Sarı olsa,
Siyah olsa.
 Ne çıkar.
Umutları perdedir,
Başkaları görmesin diye.

Vuslat aşkın kılıcıdır.
Bakarsın,
Korumaya durur duvarda.
Bakarsın,
Biçmek için bütün sevdalan.
Çekilmiştir kınından!

Soylu aşklar.
Gurbette yeşerir gün boyu.
Bir buruk düşle dökülür seccadeye.
Onlar rengi de bilmezler,
Kılıcı da!

Muhsin İlyas SUBAŞI
Mevsimler Dergisinden Alınmıştır.
www.mevsimler.org

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder