Her bölüm bir başka bölüme açılan bir kapı gibi olmalı. Öyle bir ev düşünelim, eve giriyorsunuz, evin içinde merak ettiğiniz birşey var. Bulmanız gereken birşey var. Ama giriyorsunuz o odada bulurum diye fakat bir bakıyorsunuz ki odada yok. Ama o odada bir kapı var. O kapı sizi başka bir odaya götürüyor. Böylelikle siz öteki odaya geçiyorsunuz. Aradığınız şeyi bulmak için... Halbu ki öteki odada da malesef o yok. Bir başka kapı var. Veya kapı yok bir geçit var ve siz o geçiti arıyorsunuz ve buluyorsunuz. Ordan başka bir odaya geçiyorsunuz. Bu artık kapı değil belki de bir pencere, belki de bir gizli geçit veya bir yangın merdiveni...
Öteki odaya geçiyorsunuz, orda da aradığınız şey yok. Yani aradığınız şeyi bulana kadar sizin tıpkı evde dolaştığınız gibi polisiye romanda dolaşmanız gerekir. Yazar büyük bir ustalıkla bilgileri her bölüme serpiştirmelidir. Ve giderek bu bilgilerin dozunu ağır ağır artırarak okuyucuyu, şimdi buldum! şimdi buldum! diye satırlar arasında koşmasını sağlamanız gerekir. Bunu yaparsanız meraklı bir kuırgu kurmuş olursunuz.
Ahmet Ümit / Yazar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder