Her şeyi.. .her şeyimi sorguluyorum.
Neden geldim bu dünyaya diyen,
Sayısız kişilerden biriyim.
Hatalı mı davranıyorum insanlara,
Yoksa hatalar içinde bocalayan,
Yanlışları düstur sayan, yalancı bir dünyada,
Ümitsizce doğruyu mu arıyorum.
Tek basmayım.. .koskoca bir boşluk etrafımda.
Maskesiz bir tek yüz yok sanki.
Nefret etmek istemiyorum.
Ümidimi yitirmek de...
Bazen kaçıp gitmek istiyorum...
Başka yerlere, şehirlere...
Çözüm olur mu diye sorguluyorum ardından.
Her şey düzelir mi, İnsanlar daha mı iyi?
Daha mı nazik olur sanki!
Ne bileyim, bilsem ah bir bilsem!
Hiç düşünmeden yapardım, yapmam gerekeni.
Bir çiçek olsaydım, kaktüs olurdum herhalde.
Kaktüs çöle aykırı.
Benim de yaşadığım yere olduğum gibi.
Onun da dikenleri var benim gibi...
O da kendi başına, yalnız, yapayalnız...
Biri beni sulayıp, büyütecek mi?
Dalımı, çiçeğimi sevecek mi?
Diye beklemeden,
Yaşamaya çalışıyor.
Dokununca batan dikenlerin ardında,
Yumuşacık, sıcacık bir doku.
Nadir de olsa çiçek açıyor bazen.
Benim de nadiren mutlu olduğum gibi.
Öylesine benziyorum ki kaktüse!
Beren CAN
Mevsimler Dergisinden alınmıştır.
Derginin tamamını okumak için: www.mevsimler.org
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder