Gatirib sana galdim son nağmami şasimi.
Son sözümü son kara, sonda son nafasimi,
Son ümidim san idin, gatirib sana galdim.
Man saxlaya bilmadim üstümdan ötan ömrü.
Yaşamadım birca an qürbatda vatan ömrü,
Sansizlikda, sevdiyim, axtardım itan ömrü,
Tükanib bitan ömrü, gatirib sana galdim.
Yeri- göyü yandırar, qalmasın közüm açıq,
Üstüna qam yeriyar, qalmasın izim açıq,
Gözlarima torpaq tök, qalmasın gözüm açıq,
Sonunda gözlarimi gatirib sana galdim.
Köksümü çıraq tutdum, yollar mani haqladı,
Yollardan yol istadim, yollar mani saxladı,
Ayağına sarildim, yollar mani ağladı,
Yolların göz yaşını gatirib sana galdim.
Man özümdan atıldım, özüma xoş galmadim,
Dozdum bala bahrina, dozuma xoş galmadim.
Könlümüzün evina allari boş galmadim.
Sana olan sevgimi gatirib sana galdim.
Demadim ümidmi üz, darinda dam ela,
Bu dözülmaz dardimi döz, darinda dam ela.
Öldür mani, sevdiyim, gözlarinda dam ela,
Sana qurban canımı gatirib sana galdim.
Gördüyünü, Gülaya, kim yozacaq, bilmiram,
Bu tarixi kim yazıb, kim yazacaq, bilmiram,
Yazdığımı sonunda kim pozacaq, bilmiram,
Man eşqimi, andımı gatirib sana galdim.
Gulaye RZAYEVA
Mevsimler Dergisinden alınmıştır.
www.mevsimler.org
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder