Çocukluğum

Mızrabı gönlüme vurmaktayım
Bir yanım uzaklarda
Filistin'de, Bosna'da, Irak'ta
Gönlüm yok olmuş bomba sesleri arasında
Aranmakta kaybolmuş çocukluğum
Bir orada
Bir burada

Geleceğimi, umutlarımı yok ettiler
Tanklarla geçtiler üzerinden
Bir gönlümü çalamadılar
Kaldı bende

Çocukluğum ağlıyordu
Kimsenin dokunmasına gerek kalmadan
Günlerdir saçlarım taranmamış
Aç, susuz, perişan
Ayaklarım pabuçsuz
Ateş altında yaşayan, toz dumanda boğulan
Gözlerim görmez olmuş, bulutların rengini
Tellere takılmış umutlarım
Kuru ekmeğe katık

Suçluyum
Çünkü Bosnalıyım, Filistinli, Iraklı
Ortadoğu haritasında
Umutlarıyla doğmuş, yazgılarıyla ölmüştü
Elleri kına kokulu
O çocuklar

Uçaklara takılmasın diye
Uçurtma uçurtmak yasaktı bana
Mayınlara basarsın diye
Koçturmadılar yaylalarda
Horozlu şekerler kırık, tadsız
Su tabancıları kan, gözyaşı fışkırmakta
Hasretim, özlemim, gizemim bundandır
Esirliğim tutsaklığım soydandır

Nesrin ÖZYAYCI
Mevsimler Dergisinden Alınmıştır.
www.mevsimler.org