İnsanoğlunun Sistemdeki Fonksiyonu Nedir?

“İnsanoğlunun da tüm canlılar gibi, öncelikli görevi “varlığını korumak ve türünün varlığını sürdürmeye destek vermek” olsa da, sistem içindeki görevleri açısından baktığımızda, birçok fonksiyonu olduğunu görebiliriz. Bize göre, genel anlamda insanlığın en önemli fonksiyonlarından birisi de sistemde “temizlik yapmak, onu düzene sokmak ve doğmaktır” diyebiliriz.

Bütün, Her Bir Parçasına Sahip Çıkar

Elimizin küçük parmağı bedenimizle orantıladığımızda; hele organlarımızla karşılaştırdığımızda çok önemsiz gibi gözükebilir. Fakat kim küçük parmağının kesip atılmasını ister; parmağını bile değil; tırnağının bile sökülüp atılmasını isteyen olabilir mi? İçimiz, bedenimizdeki her bir parçanın ne kadar önemli olduğunu bilir ve onlara sahip çıkar. Tıpkı evrensel bütünlüğün de bize sahip çıkması gibi.

(Vİldan Çolak/ Ataların Gölgesinden Aydınlığa/ Sayfa 26)

Kim, olduğu gibi kabul edilip sevilmek istemez ki!

"Sistem, bir şeyin sadece pozitif yüzünü gördüğümüzde, bize “bunun bir de negatif yüzü var” diyerek diğer tarafı gösteriyor ve böylelikle bilgiyi bütünlüyor.

Aynı şekilde kötü olarak gördüklerimizi de zamanla iyi yapıyor. İyi olanları ise, kötüye çeviriyor. “Her şeyin içinde iyi ile kötü, yararlı ile zararlı iç içe geçmiştir” diye bize sesleniyor.

Kendini (nefsini) bilen, Rabbini bilir

Sistem, bizim sorgulamamızı çok sever. Sorguladıkça onu tatlı tatlı gıdıklarız ve de mutlu ederiz. Çünkü bilir ki, eninde sonunda bu sorgulamalarla onun “gerçekliğine” ulaşacağız ve onu “tanıyabileceğiz”. Sorgulamazsak eğer “gerçekliğe” ulaşabilme, onu tanıyabilme şansımız olmaz. Sistem tanınmaktan, bilinmekten çok hoşlanır.

Bizler de sistemin içinde bir parça olduğumuz için, kendimizi sorgulamamız, anlamamız sistemi sorgulamamız ve anlamamız demektir. Bu nedenle içimize, derinliklerimize yönelerek kendimizi keşfetmemiz doğal olarak Sistem’in hoşuna gider.

Neden inandığım gibi düzenli, sorunsuz ve sabit bir yaşamım olmuyor?

Yaşamımızdaki değişimleri kabul etmediğimiz noktada, bu durumu bir sorun olarak algılarız. Bu sorunlar karşısında, dikkatimizi ve enerjimizi eski yapının değişmemesi ya da bozulmaması için yöneltirsek, boş bir çaba içerisine girmiş oluruz. Aklımızı kullanıp çözüm oluşturmak yerine: “Neden inandığım gibi düzenli, sorunsuz ve sabit bir yaşamım olmuyor?” diyerek tepkisel davranarak kendimizi yıpratmış oluruz.