Mavi, bir faciaya dönüşebilir mi?

Masmaviydi işte! Böyle bir durumda 'Mavi, bir faciaya dönüşebilir mi?' sorusuna tereddütsüz 'Evet!' diyecek tek adamdı Valmir ve bunu düşünecek zaman değildi şimdi. Bir an önce evi terk etmeliydi bu 'mavilik' çünkü babası onu bu hâlde görse evlatlıktan reddederdi kesin. Bereket versin ki henüz uyuyorlardı. Ne yapacağına dışarıda karar verecekti. Fareye pusu kurmuş kedi sessizliğiyle parmak uçlarına basarak yürüdü evin doğusuna. Üç metrelik mesafenin, memleketin öbür ucuna gitmekten daha uzun süreceğini, sağ ayağındaki terliğin ucu parkeye dokunduğunda
terlikle ahşabın arasına civciv sıkışmış gibi bir ses çıkınca anladı. Bunu daha önce hiç fark etmeyen Valmir, derhâl terliklerini çıkarıp eline aldı. Babası artık hiç uyanmamalıydı. Hem her yerinin mavi olması hem de terliksiz dolaşması kalbe kriz bir vaziyetti.

Parayı Bulduğum An Alayını s.14 (Erdal Demirkıran)

Kitabı İndirimli Satın Almak İçinTıkla