Cennete Giden Yol

Gönüller sultanı geldi gönlüme
Bir hiç oldum.
Evren savruldu uzaklara
Uzaklar bir hiç oldu.
Cennet cennet derler
İşte ben geldim cennetine
Sevda yüklenirken gönlüme
Yaban gülü sandım, meleği bulurken
Şenlik başlamış, kırılıyor ince beller
Konuşuyor dudu diller.
Toprak yarılır, ben içine girerim
Çıkar pençe pençe fidanlarım.
Bir iken on olurum.
Bebekliğim gelir kollarında
Kalırsa başımda aklım.
Sisli bir çiçek gibi doldur beni
Gönül bardağına
Dikenli çalı olmadan.
Yaban ateşlerden yanmadan
Benim başım yanar
Sen Aladağ'dan serin
Zaman, kaçı kaç geçiyor, biliyor musun?
Şartın mı var Yaradan'la.
Elini sürmeden kerametinle.
Aydınlığa açılmış gözlerim görmüyor,
yoksa karanlıkta mı kaldın?
Cevabı ben bilemiyorum
Yazar mısın gönül defterine?
Zamanı aralıyorum ellerimle sana
Tutkularım bedenimde.
Vay gele ya ben cehennem yolundaysam
Nereden geçer cennete giden yol.
Hoyratın ateş dudakları yoklar beni
Tut elimden düşmeden.

Ahmet BABAOĞLU